Elfríð Pálsdóttir fæddist í Þýskalandi og upplifði hörmungar stríðsáranna þar sem dauðinn beið við hvert fótmál. Hún gekk þar í gegnum hræðilega lífsreynslu en þrátt fyrir margs kyns mótlæti í lífinu stendur Elfríð óbuguð og segir nú einstæða sögu sína. Hún kom til Íslands vorið 1949 og fór sem vinnukona á Siglunes við Siglufjörð. Þar kynntist hún sveitapilti, Erlendi Magnússyni, og felldu þau hugi saman. Þau bjuggu fyrst á Siglunesi en síðan í rúman aldarfjórðung á Dalatanga þar sem þau gegndu störfum vitavarða. Saga Elfríðar er hvort tveggja í senn; óhugnanleg og hugljúf og lætur engan ósnortinn. (Heimild: Bókatíðindi)