Árið 1949 fluttust á fjórða hundrað Þjóðverjar til Íslands þegar reynt var að leysa vinnuaflsþörf landbúnaðarins með því að ráða verkafólk frá Þýskalandi á íslenska sveitabæi. Í bókinni er fjallað um aðdraganda og fyrirkomulag þess að Búnaðarfélag Íslands réðst í að leita út fyrir landsteinana eftir vinnufólki. Með hjálp viðtala við fjölmarga úr hópi innflytjenda og rannsóknum í innlendum og þýskum skjalasöfnum er dregin upp mynd af aðstæðum fólksins, samskiptum við heimamenn og aðlögun þess að íslenskum staðháttum og menningu. Margir úr hópnum settust að hér á landi til frambúðar og eiga samtals á annað þúsund afkomendur á Íslandi. (Heimild: Bókatíðindi)