Stútungsleikkona frá ofanverðri 20. öldinni ætlaði einhvern tíma á listrænni ögurstund að slá um sig og segja „listin fyrir listina“ á frönsku („l’art pour l’art“). Í viðkvæmri kúnstpásu hrópaði hún í hrifningarvímu yfir þingheim allan – „púr la púr“. Og hefur púr la púr síðan verið tekið uppí íslenska tungu sem kjörorð listunnenda. Bókin ber nafnið Gamlar syndir og gæti það gefið til kynna að verið sé að varpa nýju ljósi á eitthvað sem framið var endur fyrir löngu. Kjaftfor unglingur lætur gamminn geysa um sjálfskipaða listvitringa, kúltúrsnobb og heilagar kýr. Efni bókarinnar er skipt í tvennt: „púr la púr“ og „Dægurþras“ og er hún til áherslu lýst af Árna Elfar. (Heimild: Bókatíðindi)